Kanuni’nin İstanbul’a dönmesinden sonra Alman taraftarı bazı asilzadeler Macar Krallığı için Zapolya’ya karşı, Şarlken’in kardeşi olan Arşidük Ferdinand’ı destekledi.
Akrabalık bağlarına dayanarak Macar tahtında hak iddia eden Ferdinand ise 1527’de Zapolya’yı Budin’den çıkardı. Bunun üzerine Zapolya, Osmanlılardan yardım talebinde bulundu.
Macar tahtını ve topraklarını korumak isteyen Osmanlı Devleti, 1529’da Budin’i kurtarmak için sefere çıktı. Budin önlerine gelen Kanuni, şehri teslim alarak Macar tahtını yeniden Jan Zapolya’ya verdi. Kanuni, Budin’deki himayesini kuvvetlendirmek için Viyana’ya doğru ilerledi. İyi tahkim edilmiş olarak Viyana önlerine gelen Osmanlılar, 27 Eylül 1529’da şehri muhasaraya başladı.
Kışın yaklaştığı bu mevsimde kuşatma alışıldık bir savaş yöntemi değildi ayrıca muhasara için büyük toplar da getirilmemişti.
Kanuni, aslında Budin’e hareket etmek üzere toplanan Ferdinand’ın ordusu ile karşılaşmak istemiş ve hazırlıklarını da buna göre yapmıştır. Hatta Viyana Kuşatması’yla bu orduyu kendi üzerine çekmek istemiştir. Ancak Ferdinand (Görsel 5.32), Osmanlı ordusunun karşısına çıkmamıştı. Daha fazla ilerlemeyi riskli gören Kanuni, muhtemel bir savaşı Budin’e daha yakın olan Viyana önlerinde yapmak istemiştir. I.Viyana Kuşatması bu şartlar altında başarıya ulaşmasa da Osmanlı ordusunun Viyana önlerinde görülmesi Avrupa’da büyük heyecana sebep olmuştur.
Osmanlı Ordusu Viyana’da
Viyana Seferi’nde şehir tepelerine kurulan bezemeli gül renkli otağ ve çadırlar Viyanalıların akıl erdiremediği bir görüntüydü. Çalınan kösler ise gerginlik ve korkunun etkisini artırıyordu. Hieronimo Sempere (Hayıronimo Sempır) eserinde Osmanlı ordusu için:
Müzik, haykırışlar, çığlıklar, velvele Yolda çığlık çığlığa nasıl da heyecanlılar Yeri, göğü ve elementleri yok eden Çıldırmış aslanlara benziyorlar. demiştir (Kumrular, 2005, s.123’ten düzenlenmiştir).
İlk Yorumu Siz Yapın