Osmanlı Devleti’nden önceki bütün Türk devletlerinde devlet başkanı seçiminde belirli bir sistem oluşturulmamıştır. Bu durum taht kavgalarının yaşanmasını beraberinde getirmiştir.
Osmanlı veraset anlayışında “ülke hanedanın ortak malıdır” anlayışı hâkim olmuştur. Bu anlayış Osman Bey ve Orhan Bey döneminde kabul görmüştür. Osman Bey, Ertuğrul Gazi’nin küçük oğlu olmasına rağmen ağabeylerinin itirazı olmadan beyliğin başına geçmişti. Kardeşleriyle arasında bir çatışma olmamasına rağmen amcası Dündar Bey’in hükümdarlık iddiasından dolayı mücadele etmek zorunda kalınmıştır.
Osman Bey’in hastalığı döneminde beyliğin yönetimini Orhan Bey fiilen yürütmüştür. Osman Bey’in ölümünden sonra Orhan Bey herhangi bir mücadeleyle karşılaşmadan devletin başına geçmiştir. Orhan Bey döneminde Rumeli fatihi Süleyman Paşa babası Orhan Bey’in tahtının en büyük adayıydı ancak 1357 yılında ani ölümü üzerine Şehzade Murad, babasının ölümünden sonra tahta geçmiştir. I. Murad tahta çıktığında kardeşleri Halil ve İbrahim taht iddiasında bulunmuşlar ve isyan etmişlerdir.
I. Murad kardeşleriyle girdiği mücadeleyi kazanmıştır. I. Murad veraset anlayışında değişiklik yaparak “ülke padişah ve oğullarınındır” anlayışını hâkim kılmıştır.
İlk Yorumu Siz Yapın