Emir Süleyman ve Çelebi Mehmed’in Saltanat Mücadeleleri

Son defa olarak İsa Çelebi’nin Aydın, Saruhan ve Menteşe beylerinin yardımlarına rağmen mağlup olması üzerine Mehmed Çelebi’nin Anadolu’da kudretini gösterdiğini görünce bizzat Anadolu’ya geçti ve Bursa’yı aldı.

Çelebi Mehmed karşı koyamayarak Amasya’ya çekildi. Emir Süleyman, Ankara üzerine gitti ve vezir-i âzam Ali Paşa’nın tertibi ile bir hile neticesinde Çelebi Mehmed’in Ankara muhafızı Firuz Beyzade Yakup Bey’in elinden Ankara’yı aldı; fakat daha ileri gitmedi ve bu kadar başarıyı kâfi görüp Bursa’ya döndü ve orada mûtadı olan işret ve sohbet âlemine devam etti.

Çelebi Mehmed, biraderi Emir Süleyman’ın bu gafletini görüp Bursa’da iken basmak üzere acele o tarafa yürüdü; Emir Süleyman’ın adamlarından Süleyman Subaşı, Çelebi Mehmed’in gelmek üzere olduğunu haber verdi; Emir Süleyman bu haberi aldığı zaman hamamda iyş-u nuş âleminde idi. Fevkalâde telâş ederek Rumeli tarafına kaçmak istediyse de vezir-i âzam Çandarlızade Ali Paşa mâni oldu ve saltanat davası edenlerin metin olmalarını ve kaçmamalarını, askerlerin maneviyatını bozmamalarını söyleyerek Emir Süleyman’ı müdafaaya şevketti. Mevcut kuvvetle Bursa Yenişehirli tarafına gittiler; iki taraf karşılaştıkları halde muharebe etmediler.

Ali Paşa, Çelebi Mehmed’e sadakatinden bahis ile mektup gönderdi; mektubunda Çelebi’nin yanındaki beylerin Emir Süleyman tarafından elde edildiklerini ve onun tarafına geçeceklerini yazmıştı; Çelebi Mehmed, Ali Paşa’nın Ankara kalesini yine böyle uydurma mektupla ele geçirdiğini bildiğinden vezir-i âzamin yazısına îtimad etmedi; fakat Süleyman tarafından gizlice elde edilmiş olan Şarabdar İlyas ismindeki emirin, Süleyman Çelebi tarafına geçmiş olması Ali paşa’nın mektubunun doğruluğuna Çelebi Mehmed’i inandırdı. Bunun üzerine Çelebi Mehmed, maiyyetinde en itimad etmiş olduğu Bayezid Paşa’nın bu desiselere aldanmaması hakkındaki ısrarına rağmen muharebeden vazgeçerek Amasya’ya ve Emir Süleyman da Bursa’ya döndüler.

Bu sırada Sivrihisar halkı Emir Süleyman’a müracaat ile kaleyi teslim edeceklerini haber verdiler. Burası Osmanlılara ait iken Timur, Karamanoğlu’na vermişti; bunun üzerine Emir Süleyman o tarafa gitti ise de kale teslim olmadı; o da bir taraftan burasını muhasara edip askerinin bir kısmını da Çelebi Mehmed’in elindeki yerleri vurdurmaya gönderdi.

Karamanoğlu Mehmed bey, Emir Süleyman’ın az bir kuvvetle Sivrihisar muhasarasında bulunduğunu haber alarak onu bastırmak istediyse de Süleyman, bunu haber aldığından Evrenuz Bey’i Karaman diyarını vurmak için yolladı; Evrenuz Bey Aksaray’a. kadar olan Karaman illerini vurdu. Karamanoğlu mukavemet edemeyeceğini anladığından, Çelebi Mehmed’e baş vurarak görüşmek istedi. Bunun üzerine Karamanoğlu Kırşehir’e gelip o tarafta Cemale kalesinde Çelebi Mehmed ile görüşerek Emir Süleyman aleyhine ittifak ettiler. Bu anlaşma mucibince Karamanoğlu’nun yanında bulunmakta olan Musa Çelebi, biraderi Mehmed’e sadık kalmak şartiyle Rumeli’ye geçirilerek orada faaliyette bulunacak ve bu suretle Emir Süleyman Rumeli’ye geçmeye mecbur olacaktı. Evrenuz Bey, bu ittifakı duyunca Emir Süleyman’ın yanına dönüp vaziyeti anlattı; ve onun tavsiyesiyle Süleyman Çelebi, kuvvetleriyle Ankara önüne gelerek orada kuvvet bıraktıktan sonra Bursa’ya geldi. Bu hadiseler esnasında vezir-i âzam and arlı zade Ali Paşa da vefat etmiş olduğundan Emir Süleyman bütün işlerinde kendisine rehber olan değerli bir şahsiyetten mahrum kaldı (809 H./1406 M.).

Süleyman Çelebi’nin Anadolu’da bulunduğu sırada kendisinden yüz çevirmiş olan Aydınoğlu Cüneyd Bey üzerine de gittiğini ve Cüneyd’in yardımına çağırdığı Karaman, Germiyan beylerinin Emir Süleyman’a karşı koyduklarını ve nihayet Cüneyd’in müttefiklerine güvenemeyerek Emir Süleyman’a dehalet ettiğini ve bu suretle Süleyman aleyhine olan ittifakın netice vermediğini ve Süleyman’ın dört ay Ayasoluğ’da kaldıktan sonra Cüneyd’i de alarak Edirne’ye döndüğünü Dukas yazıyor.