II. Murad Devri, önemli kültürel gelişmelerin yaşandığı bir dönemdir. Türk diline önem veren padişah, Türkçe eserler yazdırdığı gibi birçok yabancı eserin de Türkçeye tercümesini sağlamıştır.
II. Murad Dönemi’nde âlimler Türkçe eser yazma konusunda teşvik edilmiştir. Âşık Paşa’nın yazdığı “Garipname” adlı eser bu teşviklerin bir neticesi olarak kabul edilmelidir. Millî bir kültür hareketine öncülük eden II. Murad, Danişmentli ve Selçuklu devirlerindeki Fars kültürünün etkilerini unutturmak için çalışmıştır.
Türk diline ait önemli eserler olan Yazıcızâde Ali’nin “Tevârih-i Âl-i Selçuk”u; Molla Arif Ali’nin “Danişmendnâme”si; Şeyhî’nin “Hüsrev ve Şirin”i; Mercimek Ahmet’in “Kâbusnâme”si II. Murad Devri’nde yazılmıştır. Yine II. Murad zamanında Yazıcızâde Mehmet Efendi tarafından kaleme alınan “Muhammediyye” adlı eser dinî edebiyatımızın temel eserlerindendir.
II. Murad’ın Kültür Politikası
II. Murad Dönemi’nde Türk dili ile ilgili somut bir gelişme bu dönemde bastırılan madenî paralara ilk defa Kayı boyu damgalarının vurulmasıdır. Zaten Osmanlı soyunun ilk defa Kayı Han nesline dayandırılması da II. Murad Devri’ne rastlar. Bu dönemden sonra Osmanlı şehzadelerine “Oğuz”, “Korkut” gibi isimler verilmesi de aynı hedef doğrultusunda atılan adımlardır.
Osmanlı padişahları arasındaki ilk şair padişah olan II. Murad’daki milliyet fikri Paul Wittek’e (Pol Vitek) göre şehzade olarak bulunduğu Amasya’nın sosyo-kültürel yapısından kaynaklıdır. Amasya, Danişmentlilerden beri Türk kültür yapısını koruyan ve Fetret Devri’nde Çelebi Mehmet’e, ondan sonra da oğlu II. Murad’a millî bir anlayış kazandıran şehirdir (Danişment, 2016, s.366’dan düzenlenmiştir).
İlk Yorumu Siz Yapın