Savcı İsyanı ve Andronikos İsyanı

İmparator V. Yuannis 1373’te Selanik valisi olan ikinci oğlu Manuel’i imparator sıfatıyla saltanata ortak yapmış ve Avrupa’ya giderken yerine vekil bıraktığı veliahtı ve büyük oğlu Andronikos’un hakkını çiğnemişti; buna da sebep, imparatorun Venedikliler tarafından tevkifi esnasında babasını kurtarmak için Andronikos’un para göndermemesi idi; bundan müteessir olan ve münasip fırsat kollayan Andronikos nihayet babasının Sultan Murad’la beraber bazı asi beylerin tedibi için Anadolu’da bulunduğu ve kendisinin babasına vekâlet ettiği sırada saltanatı elde etmek isteyen Andronikos ile Edirne’de bulunan (Françese göre babasına vekâlet eden) Osmanlı şehzadesi Savcı Bey de aynı maksat üzerine Rumların delâletiyle görüşüp anlaşarak babalarına karşı isyan ettiler.

Hemen Rumeli’ye geçen Sultan Murad, bu iki asinin İstanbul yakınında Apikridon mevkisindeki kuvvetleri üzerine yürüdü; kuvvetleri dağılan iki asi prens Dimetoka’ya kaçtılarsa da orada yakalandılar (787 H. 1385 M). Murad, evvela Savcı’nın gözlerine mil çektirtip sonra da öldürttüğü gibi. İmparatora teslim edilen Andronikos’un da gözlerine mil çektirdi. Fakat gözleri tamamen kör olmayan Andronikos’un sonradan bir gözünü kaybetse de diğer gözü iyileşti.