19.yy’ın ikinci yarısı itibariyle millî birliklerini tamamlayan İtalya ve Almanya Avrupa siyasî dengeleri içerisinde kendilerine bir yer edinmeye çalışmışlardır.
Özellikle Almanya’nın Avrupa içi dengelerde oluşturduğu yeni koşullar Avrupa’nın I. Dünya Savaşı’na kadar olan süreçteki resmini şekillendiren temel etkenler olmuştur. Bu bağlamda özellikle Şansölye Bismarck önderliğindeki Almanya’nın Avrupa siyasetinde çok daha etkin bir hale geldiğini, İtalya’nın ise Avrupa içi dengeleri oluşturan unsur olmaktansa biraz daha geri planda kalıp kendi yayılmacı amaçlarını gerçekleştirmek planları yaptığını görmekteyiz.
Almanya’nın temel amacı Fransa’yı Avrupa’da yalnızlaştırmak ve kendini güvene almaktır. Bismarck 1870 Sedan yenilgisinin Fransa tarafından unutulmadığını ve bir gün muhakkak buna karşı bir hareketin gerçekleştirileceğini düşünerek Avrupa’nın diğer güçleri ile ittifaklar kurma şeklinde bir politika geliştirmiştir.
Kaynak: Georges-Henri Soutou, Avrupa Birliği Tarihi 1815’ten Günümüze, Fransızcadan Çeviren: Eylem Alp, Bilge Kültür Sanat Yayınları, 1. Basım, Şubat 2014, s.159.
İlk Yorumu Siz Yapın