I. Balkan Savaşı’nın sona ermesiyle Osmanlı Devleti, Balkanlar’dan çekilmişti. Bu çekilme beraberinde bölgede bir otorite boşluğunu açığa çıkardı. Savaşa katılan dört Balkan devleti bu otorite boşluğunu kendi lehine çevirip topraklarını daha da genişletmek istiyordu.
Bulgaristan savaş sonrası en fazla toprak kazanan devletti. Bu durum Sırbistan, Romanya, Karadağ ve Yunanistan tarafında rahatsızlığa neden olmuştu. Özellikle Balkan devletleri arasında Makedonya topraklarının paylaşımı meselesi devam eden bir sorundu. 1913 yılının Haziran ayında Bulgaristan’a karşı harekete geçen Yunanistan ve Sırbistan ittifak kurdular.
İttifaktan haberdar olan Rusya, iki ülkeyi uyarsa da Balkanlar’da Bulgaristan karşıtı hava yumuşamadı. Bulgaristan ise eline geçen toprakların paylaşımı konusunda hiçbir ülkenin tavsiyesini dinlemedi. Bulgar kralı, Sırbistan ve Yunanistan’ı hazırlıksız yakalayıp tüm Makedonya’yı ele geçirme amacıyla 30 Haziran 1913’te iki ülkeye birden savaş açtı. Böylece II. Balkan Savaşı başladı.
Bulgaristan’ın ani saldırı hamlesi başarısızlıkla sonuçlandı. Çünkü Sırp ve Yunan güçleri bu saldırıya anında karşılık vermiş hatta Bulgar ordusunu geri çekilmeye zorlamıştı. Romanya, bu yenilgiyi fırsata çevirerek Bulgaristan topraklarına girip Dobruca bölgesini ele geçirdi. Savaş esnasında Rusya ve Avusturya’dan beklediği desteği alamayan Bulgaristan tamamen yalnız kaldı. Bulgar ordusu kısa bir sürede birçok cephede savaşmak zorunda kaldı. Bulgaristan için yenilgi kaçınılmaz bir hâl aldı.
Osmanlı Devleti, Bulgaristan’ın yenilmeye başlamasıyla savaşa girerek 23 Temmuz’da Edirne’yi Bulgarlardan geri aldı. Kısa süren II. Balkan Savaşı sonunda 10 Ağustos 1913’te Bükreş’te barış antlaşması imzalandı. Bu antlaşma ile birlikte Bulgaristan I. Balkan Savaşı sonrası aldığı toprakların büyük bir kısmını kaybetti.
II. Balkan Savaşı sonrası Osmanlı Devleti, Balkan devletleriyle ayrı ayrı antlaşmalar imzaladı. 29 Eylül 1913’te Bulgaristan ile Osmanlı Devleti arasında İstanbul Barış Antlaşması imzalandı. Avrupa devletlerinden destek alamayacağını anlayan Bulgaristan, Osmanlı ile sorunlarını diplomasi yoluyla çözmeyi tercih etti. Bu sayede Balkan devletlerine karşı bir denge kurmayı planladı.
İstanbul Antlaşması’yla Bulgaristan-Osmanlı sınırı yeniden çizildi. Edirne ve Kırklareli Osmanlı Devleti’nde kaldı ve Meriç Nehri sınır kabul edildi. Bu antlaşma ile Bulgaristan’daki Türkler ile Bulgarların eşit haklara olması konusunda anlaşıldı. Osmanlı Devleti 14 Kasım 1913’te Yunanistan’la Atina Barış Antlaşması’nı imzaladı.
Ege Adaları Meselesi anlaşma sağlanmadığı için zamana bırakıldı. Diğer yandan Atina Barış Antlaşması’yla Yunanistan’daki Türklerin hakları korundu. Son olarak Sırbistan ile İstanbul Antlaşması imzalandı. İki ülkenin ortak sınırı bulunmadığı için sınır tespiti yapılmadı. Antlaşmayla işgal altındaki Makedonya’da kalan Türklerin hukuki statüleri belirlenerek garanti altına alındı.
Osmanlı Devleti Meriç Nehri’nin batısındaki tüm topraklarını kaybetti. I ve II. Balkan Savaşları sonunda Balkan devletleri büyük toprak kazançları sağlasa da hiçbiri aldıkları paylardan hoşnut olmadı. I. Dünya Savaşı’nın başlamasına bir yıldan az bir süre kala Balkan coğrafyasındaki siyasi kazan kaynamaya devam etti.
Osmanlı Devleti ile Prusya (Almanya) arasındaki siyasi münasebetler 1718 senesine kadar uzanmaktadır. Prusya’nın yükselişi Osmanlı Devleti’nin güç kaybettiği döneme rastlar. Prusya, Avusturya ve Rusya’nın yayılmacı politikalarından rahatsız oldu. Bundan dolayı Prusya Osmanlı Devleti ile askerî ve ekonomik alanlarda münasebetlerini daha da geliştirdi. Almanya, millî birliğini kurduktan sonra da Osmanlı Devleti ile olan dostane ilişkilerine devam etti. Osmanlının parçalanmasını istemeyen Almanya’nın politikaları iki devletin yakınlaşmasına zemin hazırladı.
İlk Yorumu Siz Yapın