Osmanlı Devleti, XVI. yüzyılda; doğuda Güneydoğu Asya ve Hazar Denizi’ne, batıda Macaristan ovaları ve Fas’a, kuzeyde Kırım ve Kafkasya’ya, güneyde Yemen, Somali ve Hint Okyanusu’na kadar uzanan sınırlara sahipti.
Asya, Avrupa ve Afrika kıtalarında geniş toprakları olan bu devlet içerisinde çok sayıda farklı dil, din, mezhep ve renkten insanlar Osmanlı kimliği altında yaşamlarını sürdürdüler. Devletin güçlü olduğu dönemlerde huzur ve güven içerisinde yaşayan milletler kendi kültürlerini de yaşatmaya devam ettiler.
XVII. yüzyılın başlarından itibaren ülkede barış ve güven ortamı kaybolmaya başladı. Devlet organlarının çağa ayak uyduramaması, uzun süren savaşların ekonomik buhranları beraberinde getirmesi, rüşvet ve iltimasın devlet kadrolarında yaygınlaşması, güçlü ve dirayetli padişahların olmaması vb. birçok nedenden dolayı devlet eski güç ve ihtişamını kaybetmeye başladı.
Avusturya, İran ve Rusya gibi devletlerle yapılan savaşlarda büyük topraklar kaybedildi. Eskiye dönmeyi hedefleyen tüm ıslahat hareketleri sonuçsuz kaldı.
İlk Yorumu Siz Yapın