Celali İsyanları, Yavuz Sultan Selim Dönemi’nde başlamıştır. Bu isyanların, Celali İsyanları olarak adlandırılması Tokat ve çevresinde isyan eden Bozoklu Celal‘den gelmektedir.
XVII. yüzyıla kadar devam eden Celali İsyanları kısa zamanda geniş bir taraftar kitlesine ulaştı. Bu dönemde çıkan isyanların geneline Celali İsyanları adı verilir.
XVII. yüzyılda uzun süren Osmanlı-Avusturya ve Osmanlı
İran savaşları gelirleri azalttığı için Osmanlı Devleti’nin ekonomisi zayıflamıştır. Tımar sisteminin bozulması, vergilerin yükseltilmesi, iltizam sistemiyle istenilen sonuca ulaşılamaması, eski askerlerin eşkıyalık faaliyetlerine yönelmesi gibi nedenler bu isyanların başlıca etkenleridir. Celâli İsyanları içinde devleti en çok uğraştıran isyanlar Karayazıcı, Deli Hasan, Tavil Ahmet, Canbolatoğlu, Kalenderoğlu, Kör Mahmut, Katırcıoğlu ve Gürcü Nebi isyanlarıdır.
İsyanların bastırılmasında şiddet ve baskı uygulandığı için sağlanan huzur uzun ömürlü olmamıştır. Sosyal açıdan bakıldığında Anadolu’da birçok insan hayatını kaybetmiş, köyler boşalmıştır.
Halkın can ve mal güvenliği isyanlar boyunca tehlike altına girmiştir. İsyanlardan dolayı tarımsal ve hayvansal üretim düşmüş, işsizlik artmıştır. Köylerden şehirlere yapılan göçler sebebiyle kırsal nüfus azalmıştır. Göç, şehir hayatında yeni sorunları doğurmuştur. Ekonomik açıdan ise vergilerin düzenli toplanamayışı Osmanlı ekonomisini zayıflatmıştır.
İlk Yorumu Siz Yapın